02.02.2012: adeta bir milli bayram

Bugun, yani aslinda dun, yani 2 subat, benim icin uzun zamandir, yaklasik 1,5 aydir bekledigim, cok ozel bir gun.

Yanci sebep: haftalardir suren, bitmek bilmeyen, adeta Sagrada Familia insaatina donmus final odev teslimlerinin son gunu.

Asil sebep: Vetusta Morla, Palau de la Musica’da sahne aliyor.

Neden? (yani sahne almasinin sebebi degil tabii ki de, benim icin neden onem teskil ettigi gercek soru) 

Yaklasik 3 senedir (2009'dan beri) manyaklar, sapiklar gibi surekli dinledigim, bayildigim, izini surdugum grup nihayet bulundugum yere, Barcelona’ya geldi. Hem de modernizmin, barcelona’nin gozbebegi Palau de la Musica isimli konser salonuna. Yan taraflarda fotolarini goruyorsunuz.

Bu konser salonu cok asmis birsey. Inanilmaz bir bina. Tam hastasi oldugum, zaten Gaudi'den tanidigimiz bildigimiz modernist tarzda insa edilmis, seramiklerle mozikler dosenmis, yuvarlak hatli, degisik, rengarek bir bina. Mutlaka gorulmesi gereken bir yer. Geveze Mimarimiz bizi bu konuda da aydinlatirsa cok super olur:)

Netten buldugum dandirik ama genel bir fikir veren fotolari koydum yana. Bakiniz, takdir ediniz.

Bu salonda bir konser dinlemeyi 4 senedir istiyordum. Bu konserin Vetusta Morla konseri olmasi, duruma 39748932 kat onem katti tabii ki. 

Vetusta Morla nedir peki? 

Alternative/Rock dedigimiz turden muzik yapan, Madrid bazli bir grup.  epi topu 2 albumleri var. Normalde her alanda bir Bcn-Madrid cekismesi olmasina ragmen, demek ki muzikte yok ki salon tiklim tikisti, adamlar zaten 1 degil 2 gun konser verdiler, jest olsun diye de solist eleman katalanca birseyler soyledi, salon cildirdi. Ne olacak bu Katalanizm'in sonu :) Velhasil, bizim Mor ve Otesi'nin Ispanya subesi bu zaatlar. Cok hos muzikler, sarki sozleri de anlamli.

Yaklasik 2 ay oncesinden tesadufen ogrenip 1,5 ay evvelinden biletimi aldirmistim sevgili ev arkadasima. Almadan evvel tanidigim herkese benimle gelmesi icin yalvardim, yakardim (yok, abartiyorum) ama nafile. Biletlerin biraz tuzlu olmasindan, Vetusta Morla sevenlerinin de zaten ispanyol vatandasi olmasindan dolayi, “nasilsa ben baska konserine giderim yaa cok pahali biletler” diyerek beni reddettiler. Evet, tek basima kaldim yine. Kaderimin her yere tek basima gitmek olduguna iyice inanmaya basladim zaar, bir konsere bile gidecek adam bulamamanin verdigi uzuntuyle bir an “lan gitmesem mi ki, sap sap konsere mi gidilir” dedim kendi kendime. Sonra da “sacmalama kizim, boyle bir salonda, en sevdigin grubun konseri, elin kanda olsa gitceksin, hem de en pahali biletten alip cillop gibi yerden izliceksin” dedim, “hem belli mi olur, belki yakisikli Vetusta Morla hayranlarindan biriyle tanisirsin hehehehe”

Sonra aldi beni bir telas, adamlar yeni album cikarmislar, hicbir sarkisini bilmiyorum, acele, 2 ay icerisinde ezberlemem lazim hepsini, konsere hazirlikli gitmek lazim, yoksa ne anlami kalir, diyerekten kendimi Vetusta Morla, Mapas isimli albume adadim. Cok ciddiyim, neredeyse dinledigim tek grup, tek muzik o album oldu. %90 diyelim de, Buika'ya haksizlik olmasin. 

Havaalaninda, ucakta, Istanbul sokaklarinda, trafikte, yagmurda, donus ucagimda, okul yolunda, Ezgi'nin Gunlugu sarkisi gibi oldu, her buldugum firsatta, her gittigim yerde albumu dinledim. Herkese dinlettim. Minikmanitama bile Vetusta Morla empoze etmisim bilmeden, bir baktim ben soylemeden cat diye yeni sarkilarini aciyor, gozlerim doldu yemin ederim. Megersem cok sevmis, dedim "ne ayak, sen bu grubu seviyo muydun?", canim benim "sen bana dinlettiginden beridir cok seviyorum" dedi gecen gun. Iyi halt ettin, simdi mi seviyosun? Ben biletimi coktan almisim, sap sap konsere gitcem, sen yeni sev grubu. Aferim. Icten ice uzuldum tabii.. Neyse. 

O gun geldi catti iste goz acip kapayincaya, 6 odev bitirinceye kadar. Butun geceyi ve gunduzu minikmanitamla gecirdigim icin degil sadece, feminist odevlerimden bir sureligine kurtuldugum ve konsere gidecegim icin cok mutluydum, icim icime sigmadi. 

Uzun lafin kisasi: 

ALLAHIM MUHTESEM BIR KONSER, MUHTESEM ATMOSFER, MUHTESEM PERFORMANS, HERSEY MUHTESEMDI !

bissuru foto cektim goya teknolojik telefonumla, (foto makinesi sokmak yasakmis). 

Bildigim butun sarkilari -ki Braidotti'nin postmodernist feminizmini hala bilmem, ama Vetusta Morla'nin albumlerini hatmettim- bagira cagira soyledim, sesim kisildi, dilim dondugunce artik yanlis yunlus, hic onemli degil. yaptigi espirileri de anlamadim pek zaten, olsun. Alkisladim avuclarim patlayana kadar, islik calabilseydim cok iyi olurdu, onun yerine cigliklar attim, ama "tarkaaan" cigligi degil tabii ki, daha cool, daha olgun, daha edepli :P

Konser hic bitmesin istedim, nerdeseyse butun sarkilari solediler, neredeyse hepsini videoya aldim. alirken de minikmanitamin en sevdigi sarkiyi da soylerler insallah diye icimden dua ettim (bigun cidden carpilicam!!) SOYLEDILER. Turkiye'de olsaydik telefonla arar dinletirdim. sonra baktim ki dualarim kabul oluyo, bari benim sarkimi da calsinlar dedim. onu da caldilar evelallah. hemen onu da cektim videoya. korsan kayit, gerci videolar 5para etmez, ama olsun. ani hatira...

konserin daha dogrusu salonun tek sorunu, edepli adapli muzik dinleme salonu olmasi, yani tiyatro opera salonu gibi, herkes koltuklarinda, kafa sallayip ritim tuttular, ayaga en son grubun "artik isterseniz ayaga kalkabilirsiniz" demesiyle kalkildi, ziplanip hoplandi. Biz de olabildigince, yukaridaki balkonlardan eslik ettik. Aklima Bogaz koprusu gelmedi degil. "acaba, dedim icimden, hepbirlikte ayni ritimle ziplasak, rezonansla birlikte cokertir miyiz bu balkonlari?" Bir an korktum cidden. ama adamlar saglam yapmis, heralde "100 yil sonra bu salonda alternative rock konseri verilirse, headbang yapip cilgin gibi ziplayan gencler telef olmasinlar, malzemeden calmayalim saglam olsun" diye dusunmusler :P

tam olarak aciklayamadigim bir suru duygularla, boyle gozlerim dolu dolu, tuylerim tiken tiken olmus, yuzumde de hayvani bir siritma ile ciktim salondan. Barna sokaklarinda yavas yavas buz gibi havaya karsin yurudum. Sehir merkezinde oturmanin en buyuk avantaji, heryere yurumek. sadece 10-15 dakka. Bos sokaklardan sarkilari soyleyerek gectim, mutluluk cok baska birsey. 

Eve geldigimde bir ev arkadasim "ot mu ictin" diye sordu, digeri de "konsere diye orgy'ye mi gittin" dedi. artik nasil bir tatmin olmusluk, nasil bir ifadeyle geri donduysem eve, boyle nutkum tutulmus, evdekilere birsey soyleyemedim. nasil tarif edeyim ki, cok klise ama: "anlatilmaz yasanir". 

adamlar muhtesem, yakisikli makisikli degiller, zaten omrumde hic sifatlarini gormemisim. bildik ispanyol erkekleri, tipik. goresiniz diye yukari foto da koydum. ahim sahim halleri yok yani. 

Basim dondu, verdigim 36 euronun her bir centine degdi yemin ediyorum.

Of, yok bu boyle olmaz. mutlaka baska konserlerine gitmeliyim... 

PS: Hayir, konserde kimseyle tanismadim. zaten gozum gruptan baskasini gormuyodu :)