Sey'ler ve Ben

Bu sefer de, bell hooks'un beyaz feminist kadinlarin siyahi cilekes kadinlari, yasadiklari baski ve zorluklari gormezden gelerek kendi feminist kuramlarini olusturmalari uzerine bir paper yazmak yerine, alakasiz baska birseylerden bahsedecegim. Daha once de bahsetmis oldugum gibi, kicimin sikistigi kritik anlarda yaraticiligim tavan yapiyor ve icimden sayfalarca yazmam gerekenden cok baska seyler yazmak geliyor.

Cok uzun zamandir yazmak istedigim bir konuya parmak sokacagim bu gecenin saat 1bucugunda. Nedense surekli baska konular araya girdi ve ben bir turlu bu kisisel durumumdan bahsedemedim, kahroluyorum adeta.

Latin Amerika'daki kadin hareketleri ile Avrupa'dakileri karsilastirdigim odevime bir baska ara vermistim ki, sevgili ev arkadasimla disari ciktik. 2 gundur hava cok boktan. Bugun de tabii ki boktandi, sasilacak bir durum yok yani. Lafi uzatmayayim. Ev arkadasimin okuldan cok sevimli Kibris Rumu arkadasi bizim evin yakininda ikinci el marketinde ivir zivir satacakmis. Gitmezsek ayip olur, biz de bir soguk hava aliriz dedik. Multeci kampimiz sevgili Raval’imizin kargacik burgacik hic olmayacak sokaklarindan birinde bulunan inanilmaz genislikte bir sushi restoraninda organize edilen bu markette, ayakkaplar, kolyeler, ivir zivir, iste ne arasaniz vardi. Bildiginiz ikinci el pazari iste. Los ortamda elinizi attiginiz bluzun gercek rengini gormek icin disari cikmaniz gerekiyordu, hos, o karanlik kasvetli havada da asil renk ortaya cikmiyo ama, olsun, hic yoktan iyidir. Gayet guzel ciciler biciler, vintage kiyafetler (biraz ananevari ceketler) bir suru sey iste.

Hanim Rum kizimiz o guzel kirpikli koca gozleriyle (cidden cok seker kiz vallahi, oglum olsa alirdim) ........ o kadar uzattim ki, sanirim asil konuya gelemeden bu yazi sonlanacak hahahaha.

Kisacasi hanim kizimizin gozlerini cok begeniyorum, soyliceklerimin gozleriyle alakasi yoktu. Kurmaya calistim, olmadi. Kendisini bir daha gordugumde ona da aktaracagim bu samimi ve masum duygularimi, kesin kararliyim.

Velhasilkelam, laf bir yere geldi, hanim kizimiz dedi ki: “(ispanyolca) ben esyalarimdan ayrilamiyorum, zaten cok azcik esyam var, onun da etkisi vardir.” Ben bu cumleyi duyar duymaz, “allah, dedim, ruh ikizi miyiz neyiz, aynen ben de oyleyim.” Bunlari yuksek sesle soylemek icin cevirene kadar ispanyolcaya, vazgectim soylemedim. Onun yerine burada beni okuyan 3-5 kisiye yaziyorum.

Artik, bagimliliklarin bagimlisi oldugumdan midir, herseye gereginden fazla anlam ve onem yukledigimden midir, ya da bir cesit ruhsal bozukluk mudur, nedir, psikologlara sesleniyorum, ben de esyalarimi birakamiyorum, onlardan ayrilamiyorum. Herhangi birinin hediye etmis olmasina gerek yok, cok sevdigim ve cok fonksiyonel buldugum kiyafet, esya, ivir zivir, her ne ise o cisim, ayrilmayi biraktim, yanlislikla kaybetmeye veya baslarina birsey gelmesine tahammul edemiyorum bile.

Ornekler:

Ispanya’ya tasiniyorum. 2 yil evvel granada’dan aldigim, istanbula getirdigim bolbol giydigim pofuduk terligimi barselonaya da getirdim. Kocaman terlik yani, ayakkabi gibi. Ama mor, ama cok seker, ama ben onu cok begenerek tee granadalardan ayaklarim usumesin kalorifersiz evde diye almistim. Severek giymistim. Simdi onu birakip baska bi tane satin almama ne gerek var ki? Oylesini bi daha nerden bulcam? (sanki hint kumasi, turunun son ornegi)

Nerdeyse 10 yil evvel aldigim artik sirti onu arkasi yenmis siyah bluzum. Bence hala cok seksi. Gogus dekoltesi kararinda, boyu super, kolsuz ama omuzdan boyle minik firfiri gibi biseyi var, beni zayif gosteriyo. Dekoltesinden bahsetmis miydim :P siyah, seksi, yerseye gider. Ohoo bi daha nerden bulcam oyle bluzu. Heralde bluz o dekolteden caaart diye yirtilip memelerim firlayana kadar da giymeye devam edicem. Hih!

Yine Granada’dan aldigim, cok begendigim, cok orijinal olmasa da turkiyede oyle olan, duvarima asarim dedigim bez. Oyle bez diyip gecmemek lazim. Istanbulda astimdi, cok guzel boyle spirituel egzotik hava vermisti odama, duvar halisi gibi bisey ama gunes var, yildizlar var, hint isi bisi. Cok hos. Barselona’da da asicam duvarima dedim getirdim. Ohoo biraz odama ruh katayim dedim. Hala asamadim. Olsun. Asicam. Hatta hemen yarin asmanin yollarini aricam.

5 senedir giydigim cizmelerim. Siyahlar, boyu tam istedigim yerde, hemen giyiliyo oyle 40 saat cebellesmeye gerek yok yani, topuksuz ama gayet hos, sportif ama gece de giyilir. Artik biraz eskidiler. Tamam biraz da su aliyo icine, yagmurda giyilmez. Olsun, benzerini bulup da alana kadar, ben bunu giyerim.

iste yenisiyle eskisiyle uzerime olan, gobegimi saklayan, hala saglam, bluzlarim tisortlerim, eteklerim, pantolonlarim. Kiminin rengi atmis, kiminde delik olusmus, kimisinin gotu yirtilmis, olsun. Kim ugrasicak alisverise cikip yeni dolap duzmekle. Ayrica tukete tukete bi hal oluyoruz zaten. 5 tisortle 2 hafta gezebildim hollandada demek ki sorun yok.

Aaa iste o muhtesem montum. Uzun, kocaman kapsonlu, fermuarli. Hem de sicacik tutuyo, bi 5 senedir birlikteyiz her kis. Simdi onu da mi birakaydim, yagmurda ya da soguk kuzey gezilerimde onsuz donarim. Dugmelerinin bazilari kopmus olsa da, cebi biraz delinmis olsa da. Olmaz yani, aynisindan nerden bulucam.

Kuzenimin verdigi yuzugu de heralde bi 7-8 senedir ameliyat/rontgen/cigkofte yogurma gibi islemlerin disinda cikarmadim parmagimdan. Sag yuzuk parmagim o yuzukle butunlesti bence. Bi kaybedersem var ya, yikarim ortaligi.

Hollandada eldivenlerimi dusurdum. Basit, siyah ozelliksiz eldivenler. Kaybettim. 2 gun yas tuttum. Sonra gittim HEMA’dan kendime uygun eldiven aradim, benzerlerini bulamadim. Ya cok inceydiler, ya rengi uymadi, ya da sadece hosuma gitmedi. Sonra radikal bir kararla kirmizi eldiven aldim. Normalde hic kirmizi kiyafetim yoktur.

Sonra yine Hollanda’da sarhos kafayla eldiven giy cikar merasiminden olsa gerek, bilegimdeki siyah lastik tokayi dusurdum. Karalari bagladim! O toka, kardesim bilir, hayat kurtarir, en ufak sikinti sicak basmasi bunalma aninda pit diye saclar tepede toplanir. O toka odunc bile verilmeye kiyilamaz. 2 gun de onun yasini tuttum. Sonra yerde bi lastik toka buldum. Benimki gibi degildi. Sacma bi renkte demirliydi, demirliler iyi is gormez, sacinizi cekerler koparirlar. Olsun, napalim dedim. 1 ay onla idare ettim.

Yine Hollanda’da surekli cantamda tasidigim tukenmez kalemimi de kaybettim. Onemli tabii, bir ihtiyac aninda, hemen cikarip not alirsiniz. Olmazsa olmaz. Kartpostal bulup hemen yazi yazar postaya verirsiniz. Kalem sart. Ben yine kendimi oksuz kalmis sezercik gibi hissettim. Sonra hollanda PTTsine gittik, masada bi kizin yaninda duran kalemi caldim. Cok manidar, cunku nokia connecting people kalemiydi. Kicin kicin kactik hemen. Belki kizindir bizi kovalar diye.

Bir suru sey biriktirme huyu da buna bagli olabilir. Gittigim konser tiyatro biletleri, gezdigim sehir haritalari, CS misafirinden bana birakilmis bir notlar... Allahim sapik miyim neyim tobe tobe... Sonra seneler gecince acip bakiyorum birikmis seylere, hop hepsini atiyorum.

Sonuc olarak yerlerini doldurana kadar kaybettigim veya bulamadigim esyalarimin yoklugunu cok agir hissedip icimde ve disimda yasini tutuyorum. Kim bilir daha boyle ne kadar cok hikayem vardir, yerlerini doldurmus oldugum icin pek hatirlayamiyorum.  

Sonra farkettim ki, eski sevgililerimle iletisimimi koparamayisim ya da bilerek ve isteyerek koparmayisim da bu sebepten olabilir. Bana ait seylerden kolay kolay vazgecemiyorum, let go of it yapamiyorum. Baglaniyorum hemencecik, hele anlamlilarsa ya da zamaninda yeterince anlam yuklemistiysem, saniyorum, yerlerine baska birini koyana kadar onlari bile kaybetmek istemiyorum.

Bir teori bu, neden olmasin.