neler oluyor allaasen?¿

Su hayatta herseyi kabul edilmek icin yapiyoruz aq. Bir yere, bir seye, birilerine kendimizi kabul ettirmek, onaylanmak, takdir kazanmak adina yapmadigimiz maymunluk, dikkat cekmek ve takip edilmek icin cevirmedigimiz numara kalmadi.  Izlenmemek icin kapadim feysbuku, yerine google+ actim. Bulunmamak icin blogumu gizledim, sonra gittim google+ ve msn e adresi girdim ki okunsun bari birileri tarafindan, haybeye yazmayayim diye. E peki niye? Yani salak miyim ben, bulunmamak gorulmemek icin kapadigim sacma sapan seylerin muadillerine niye sardiriyorum? Nicin okunmak izlenmek icin birseyler yapmaya devam ediyorum?

Birseyleri birileri icin yapan insanlar her zaman gozume zavalli, ezik gorunmuslerdir. Bu sebepten dolayi elimi ayagimi cekmeye calistim ama demek ki bunye etrafta karsi o kadar zayif ki, bu “círculo” o kadar guclu ki, adeta yeni izlemeye basladigim dizi “secret circle” gibi. Icine aliveriyo, istetiyo namussuz. Sosyeteden (siz turkler nasil diyorsunuz: sociedad ya da society) cekip kurtaramiyosun kendini tamamen. Sosyokulturel bir paradoks, kendimi caresiz ve zavalli hissetmeye basladim. Yeni izleyici veya okuyucu edinmek hedeflerimden biri haline geldi. Yolda yururken, hatta kosarken kafamda blog yazilari olusturuyorum. Gerci sonra yazamadan ucup gidiyorlar, ya da vardigimda eve coktan baska seylerle kendimi mesgul ediyor oluyorum. 

Ama yine de su internet blog unlulerinden PuCCa gibi sevsin insanlar beni istiyorum, okusunlar. Tabii ben de oyle guzel yazayim ama nerdee.. Bizim sevgilimiz yok ki birlikte eve cikip, kiskanclik krizleri gecirmiyoruz, ya da incecik olmamiza ragmen sisko patates sanip kendimizi liposuction yaptirmadik, eh basimizdan trajikomik olaylar da gecmiyor anasini satayim boyle allayip pullayip yazalim cizelim millet de bagrina bassin, gelsin comment'ler, gitsin like'lar, hatta bestseller yazar oluverelim, sosyal etkinliklerde boy gosterip televizyona cikalim, ama yuzumuze kese kagidi ortelim, cool dursun...

Bir seferinde benzeri blogumtrak bir aksiyona girdigimde korkulu ruyam lisedaslarim tarafindan bulunup taciz edilmis, lise yillarimda kan kusmustum bitirirayak.

Yooo dostum yoo hayir, bir baska travmayi kaldirabilecek kadar guclu oldugumdan supheliyim, her ne kadar biraz feminist, biraz ozgur, biraz sert hatun imaji ciziyor olsam da…

PS: Gorseli de kendim Barna sokaklarinda cektim, bir "kimlanbuhayatiminerkegi" havasi yaratmak adina da buraya ekledim.