hayal kirikligi

hayal kirikligi nedir? 


cok istediginiz heyecanla beklediginiz birseyin beklediginiz kadar iyi bir sonuc vermemesi veya hic gerceklesmemesi diyebiliriz kabaca. 


ben yakinen tanirim hayal kirikligini. bugune kadar pek bir siki fiki olmusuzdur kendisiyle.


buraya gelirken tanismayi istemedigim tek seydi. ama dunya kucuk ya hani, tanistik. en abes bir bicimde.


oysaki gunlerce planlarini yapmis, ta anavatanindan seni getirmis, kimselere koklatmamaya karar vermis, herkesten saklamistim ve hatta bavulumu yaparken ne kadar da ozene bezene yerlestirmistim seni, sevgili cay setim. 


kahpe kader yine aglarini ormus olacak ki burada da rahat birakmadi bizi hayal kirikligi, girdi aramiza kara kedi gibi. 


bu sefer "SU" kiliginda....

bakiyorum

evet, arada acip bakiyorum blog sayfama. ozellikle bu yeni stayla blog cok hosuma gitti, postlarini kac kisi okumus ya da okunmus mu gorebiliyorsun. istatistik de tutmuslar.. hos. 


evet, giriyorum bakiyorum, hic okuyan olmus mu diye. sansliysam 1 kez goruntulenmis, yani okunmus. cok sansliysam iki adet view cikiyor :) ama genelde c hiçbiri, okunmamislar.. 


oysaki yazdiklarim otomatik olarak buzz a gittiginden dolayi okunmusluklar ve yorumlanmisliklar hep orada.. sevgili blog um da istatistigini iyi tutamiyor dolayisiyla. nasil yetissin hem buzz gibi public bi yere hem de adi sani bile kapanmis kimseler gormesin bulamasin diye cok cabalanmis blogdaki stat lere? 


evet, ben yine de giriyorum, bakiyorum. is bu ya, biri yolunu kaybedip sacma karalamalarima acip bakmistir diye... 

acmak ya da acmamak

son gunlerimin en buyuk ikilemlerinden birisidir bu; facebook u yeniden acmak ya da acmamak. 


neden acmak: 


1- yeni ulke, yeni sehir
2- takip edilesi farz bir dolu aktiviteler
3- yeniden kontaga gecilmesi gereken eski dostlar, arkadaslar, ogretmenler


neden acmamak:


1- kapali olmasi ve hic acmaya yeltlenmemekle gurur duymak
2- tukurdugunu yalamayi gururuna yedirememek
3- insanlarin "yaa dondun sonunda" seklindeki yorumlarina mariz kalmak istememek.


goruldugu uzere fifti fifti, acmakla acmamak arasinda kalmis durumdayim. 


ne yapacagimi bilemiyorum. deniz ozturhan isimli kisi gibi bir okuyucu kitlem olaydi, bana bir akil verirlerdi muhakkak...

silkin ve kendine gel

"kimlanbuhayatiminerkegi" isimli blogu okurken farkettim ki artik eskisi gibi eglenceli espirili ve kendine has yazilar yazamiyorum.


 :'(

heycan

"Eeee, heycanli misin?"


bugunlerin banko sorusu. adeta herkes programlanmis. tabii, herkes hakli, biri uzun sureligine bir yerlere giderse ben de sorarim aslinda. zaten sorun sorulan sorudan ziyade, beklenen ama alinamayan cevap. daha dogrusu kendi cevabimin beni rahatsiz etmesi dolayisiyla insanlarin bana bu soruyu sormalarindan sikilmis olmam. bu ayni sey gibi: "ee mezun olunca napican?" ya da " ee felsefeden mezun olunca ne olunuyo?" ve hatta, barcelona'da kadin arastirmalari gibi birsey okudugumu duyduklarinda "peki ya sonra?" sorusu gibi.


ne demek, ya sonra? kendi sonrani sen biliyo musun da gelip bana sonrami soruyosun?  is gorusmesi mi bu 5 sene sonra kendimizi nerde gordugumuzu ne yapacaksiniz allah askina. evet fitil oluyorum artik insanlara surekli neden boyle seyler yaptigimi anlatmaya calismaya, gozlerini devirmelerine, veya onaylamaz bakislarla beni suzmelerine. kendime bir yol tutturmusum, gidiyorum iste daha otesi yok. belki kiskaniyosun, belki hasedinden catliyosun, belki aciyosun. dolmusum biraz bodoslama girdim. sonucta bi yerden sonra gercekten cok can sikici muhabbete donusuyo. 


bence kendime en basinda fake bir meslek secseydim. mesela felsefe yerine psikoloji deseydim hep. soranlara da psikoloj olcam derdim. ki dedim. aldigim cevap, eh mezun olunca sana geliriz bizi duzeltirsin, oldu. cunku mezun olur olmaz psikolog olunuyo hemen :D 


bazen cok canim sikildiginda "ne master i yapicaksin" sorusuna "sosyoloji" diyorum. cok sukur ki kurcalayan olmuyo. he deyip geciyolar. ya da "doktora mi yapican, hoca mi olcan" diyolar. kader kismet le gecistiriyorum.


bakalim 3 sene 4 sene herkes nerede olacak. yerde mi gokte mi varsa cennet cehennemde mi. 


1 hafta kaldi, keske en basindan saysaydim kac kisi bu sorulari yoneltecek diye, istatistigini cikarirdim:P




asil konuya donmeden bitirmek olmaz yaziyi. 


heyecan var mi? 
yok.
daha cok stres var. 


bavul yap, esyalari ayir, temizle, bosalt, atilacaklar tutulacaklar bir de goturulecekler.


bavul meydanda yok. neyse ki verilecek kiyafetler ayrildi, saklanacaklarin cogu tamam. goturulecekler de halloldu sayilir. geriye beni nostaljiden nostaljiye, anilardan gezilere goturen esyalari/fotograf/kartpostal/mektuplari ayirmak, cer copleri atmak, tutulacak ve saklanacaklari belirlemek kaldi. 


kayit isleri hala tamam degil.


YOK'un mektubunu unutmusum, bir de onla ugras isin yoksa, git tercume ettir, noter, apostil bir de ispanya konsoloslugundan damgalattir, kos babam kos. 


yok haci, kimseye tavsiye etmem yurtdisina uzun sureli gitmeyi. adami turkiye'de dogduguna pisman ediyolar.


gercekten.


uzgunum bu o kadar eglenceli veya okunasi bir yazi olmadi ama neyse ki kimse okumuyor :D




Kissadan Hisse, sora sora zorla heycanlandirdiniz be adami sevgili halkim(¡)

neden nicin

en sinir oldugum sey aglamak. sanki zayiflik gostergesi, olmamasi lazim, yapmamak lazim. oysaki herkese aglamalarini tavsiye ederken kendin aglamaktan kaciyorsan bu ikiyuzluluk degil de ne?


hos, kac kac nereye kadar... boyle durduk yerde sacma sapan anilar canlansin gozunde, bir hareket, bi bakis, bir gulumseme, ve koyul aglamaya... bu kadar zor aslinda. "unut demek dile kolay" demisti zamaninda Deniz Seki ablamiz, onu da iceri aldilar ya, ayri bi konu. herneyse.. hic hos degil iste boyle zirt pirt gozlerinin dolmasi, dudaklarinin bukulmesi... sonra o yumrunun yerlesmesi bogaza, sanki o kadar dar da gecip gidemiyo, oturup kaliyo orda.. 


istemiyorum kardesim ben seni dusunmek, sana aglamak, seni istemek..




keske dile geldigi kadar kolay olsa...

yolcu bu abbas

baglasan da durmaz, baglamasan da..