Costa Brava'nin cok begenilen tatil beldelerinden biri bu Cadaques köyü. Öyle bir köy. olaylarından biri, Salvador Dali'nin burada yaşamış olması. En azından evi var, ana meydanda kocaman heykeli var, gözlerini açmış bıyıkları dik dik falan.
Civarda tek tük başka köyler de var sanırım, çok da ilgimi çektiğini söyleyemem.. Neyse. Ana köy merkezi şeker aslında, evler beyaz beyaz, dar sokaklar, çiçekler mor salkım söğütler, bazı evlerin cam pencereleri maviye boyanmış, kısaca bana bizim memleketin yazlık köylerini anımsattı, Bodrum falan. Kilisesi var tepede, arada çanlar çalıyor...
Göt kadar plajları var ki plaj da denemez pek.değişik koy falan görmek için araç lazım, yollar biraz uzunca... Ben kendi kıyı sahillerimizi özledim ya, nerde cunda, mordoğan, ya da bir altınkum, ılıca... Fethiye, demre falan...
Neyse. Itin götündeki evimizden elle tutulur bir plajda yürümek dağ bayır a aşarak bi 15dk alıyor. Bu süre zarfında edindiğim amele yanıkları ise bir bonus adeta... güneş kremine rağmen.
Plaj diye geldigim yer de bir 100 metrekare alan. Taşlı çakıllı, denize yürümek bir çin işkencesi. Deniz o kadar sığ ki, bir yerden sonra sıkıcı bir hal alıyor. Latin arkadaşların deniz sıcaklığı standartına göre şu çok soğuk, adamların kış mevsimi yok tabi, deniz hep ılık, akdeniz onlara ölüm soğuğu geldi.hiç datça ya gitmemisler ki çivi soğuğu nasıl bir duygu, ayak sokamamak nedir, bilmezler. Kısaca deniz haziran ayına göre gayet iyi.
Plajlar nerdeyse safi topless. Kızlar vallahi bikini üstü tanımıyor. Burası böyle, barselona da da böylelermiş, hatta çeşit çeşit meme tipi görmek mümkünmüş. Ben henüz tecrübe etmedim. yaşlı genç, çoğu kadın gayet rahat, erkekler hatta erkek arkadaşlar daha da rahat.
Ben de işte güneş kremi eksikliğinden bir ağaç gölgesine yattım, çevreme bakınıyorum, kızlar bir küsur saat uzaklıktaki ebesinin nikahına yürüdüler, başkasının da sevgilisi geldi, takılıyo, ben de burda tek başıma blog yazıyorum...
