Monday, October 25, 2010

feysbuk

her seferinde ayni soru: ¿qué estás pensando?

hic birsey dusunmuyorum. wallahi. deli olazam, icimden "sana neeee" demek geliyo, diyemiyorum. insan ne zaman herseyi bi kenara birakip feysbukla kavga etmeye baslar? evet vahim bir durumdayken :)

mesela, gunlerdir evden pek cikmamissa, pijamalari hala uzerindeyse, gunun her turlu ogununu mideye coktaaan indirmisse, yakin zamanda sinavi olmasina ragmen dogru duzgun okula gitmemisse... ustune bir de arada sirada kendine is arayip eline birsey de gecmiyorsa, o vahim duruma ulasmis olabilir. tabii listeye birkac sey daha eklenebilir, ama halk buna hazir degil :P

gelelim feysbuk sorunsalina.

seviyor muyum? haaaayiiiiiir.
kullaniyor muyum? evet .

isim gucum yok, oole agzi acik ayran budalasi gibi bakiyorum ilk sayfasina saatlerce. hipnotize etti beni. evet. kesin. baska aciklamasi olamaz. olmamali da. mesela, cok sikici ve monoton bir hayatim yok, arkadassiz asosyal degilim, yapacak islerim var, ders var, var oglu var... yani bulabilirim. ama bulmuyorum. neden? hipnotize oldum cunku.

boylesine gereksiz yaziyi da feysbuka bakmamak icin yazmaktayim zaten. ama durduramiyorum kendimi, aciyorum bakiorum, degisik birsey olmus mu diye.. olmamis. peh.

yeni bisiler lazim.

Yeni bir aşk yeni bir iş
Yine gülecek bir neden lazım
Yeni bir haber yeni bir kader
Bunlar için bana şans lazım


Yeni bir duruş yeni dokunuş
Tek tek keşfetmem lazım
Yeni bir hayat gerisi bayat
Kendime yeni bir ben lazım



oldu da bitti masallah....

is bulmak ne zormus ayol. aramasi bi zor, bulmasi ayri zor adeta.
tabii bir de isten kastimiz ne, onu iyice kavramak bilmek lazim. ya da bu zamana kadar findik fistik islerde calismis bir bogazicili ne yapabilir, onu bulmak lazim. gider bir sirkete ust duzey yonetici olur sanirsam ya da kendi isini kurar. gider daha okulu bitmeden canla basla stajlar yapar, gelecegini saglama almak icin ugrasir didinir durur. bunlar sosyal bilimler veya muhendislik bolumlulerin ogrencileri olsa gerek. cunku felsefe okuyan, okumaya calisan, zamaninin cogunu aylaklik yaparak veya gezerek geciren bir ogrenci, hic bir halt yapamaz gordugum uzere..

akli basina gelse de, biraz denese cabalasa da, ne istedigini tam bilmediginden olsa gerek, boyle bos bos vakit gecirir, sitelere bos cvler koyar, dergilere acentelere mailler atip geri donmelerini bekler. ama kimse donmez, uzulur... salak oldugundan midir nedir, oturup dersine calismaz, Kant, Hume, Hegel ya da Aristo okumaz, gider gezi planlari yapar, gider 3-5 gunluk ecnebilerle gezer muhabbet eder. ya da oturur evde dizi film izler yine amacsiz...

belki de insanlarin tahmin edip durdugu gibi adaptasyon sorunu yasamaktadir, kim bilir...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Netherlands'de gozume carpanlar