Gunlerdir aslinda yapmak icin birkac haftamin oldugu bir odevi bitirmeye
calisiyorum. Tabii ki son gunlerde basladim, tabii ki bol bol oyalandim, tabii
ki ne yaptigimi bilmeden caresizce cirpiniyorum ve tabii ki birseyler yapmaya
calisiyorum. En son cabalarimin fayda vermeyecegini dusunerek hocama attigim
mailde ek sure istemistim. Tabii ki cevap gelmedi. Ama dualarim (etmemis olmama
ragmen) kabul oldu ve kadin dersi iptal etti. Hastaymis. Tabii ki maili ve
haberi okudugum anda mutluluktan havalara ucup, o anda yazdigim cumleleri ve
sasibaksasir inceledigim rakamlari birakarak bir House bolumu actim. Tabii ki
yeni bir bagimlilik olusturdum. Ruyamda doktor house u goruyorum. Tabii ki deli
degilim.
Simdi haftaya kadar surem var. Tabii ki bu 1 haftalik surecte bitirmem
gereken 3 ayri odev var. Tabii ki house izlemeyi tamamen kesmiyorum. Ama icimden
hicbirsey yapmak gelmiyor ne kadar gariptir. Okulu da kirdim, oh canima degsin.
Yaptigim odev resmen beni sasi etti. Okudugumdan anlamaz oldum. O kadar cok
istatistik ve rakam goruyorum, dahasi google chrome um acilmis yuzbinlerce
minik pencere yuzunden aci ceker halde ki, kendi derdimi unutup bilgisayarimi
oksayip opmeye basladim (nerdeyse).
Bugunu de evden cikmadan, alisverise gitmeden, kimselere gorunmeden atlattim
cok sukur diyordum ki, o talihsiz olay cereyan etti.
Her zamanki can hiras odev yapmaya calisir, buldugum ve sikildigim
araliklarda dizi izlerken de birseyler atistirma halimdeydim. Evde pijamali, sutyensiz,
gozluklu dolaniyordum. Neyse ki yeni banyo yapmis oldugumdan etrafa pis kokular
sacmiyordum. Evde yalniz olmanin en sevdigim tarafi, lens takmak zorunda
degilsiniz, kirli tabaklari aninda yikamak, kapi kapali cis yapmak hatta cok
sikistirdiginda icinizdeki gazdan kurtulmak icin kacacak delik aramak, bunlari
yapmak zorunda degilsinizdir, hatta disinizi fircalamaniz bile gerekmez acil
durumlar disinda... Olabildigine ozgursunuz, iste ben bu ozgurlugu cok
seviyorum. Pis bir insan degilim, ama bazen tembellik ve rahatlik herkesin
hosuna gider, gitmez diyen top olsun. Su hayatta herseyi 2. 3. Kisiler icin
yapiyoruz zaten aq.
Iste ben bu sekilde muhtesem(!) bir gun gecirirken, ZIL CALDI.
Asagi kapi degildi, daire kapisiydi calan. Asagi kapiyi genelde bekledigim
biri olmadikca cevaplamiyorum zaten. Telefonu da acmiyorum. Ama ön kapidan
kacis yok cunku evde oldugum asikar.
Iste o an herseyden herkesten nefret ettim. Evrene guzel sinyaller yolladim,
nedenn nedennn diye bagirirken... Cunku 5 dakika once sikmis oldugum kafam
kadarki sivilcemin kani henuz uzerinde kuruyamamisti bile. Pihtilasmakta zorlaniyor
zaten, cok kan kaybettim, neden acaba, yoksa Autoimmune mu bu? Ey SOB doktor
house, where are you?
Neyse, sivilcemin kani daha kurumadan calan zille baska seyleri hatirladim.
Sutyensiz olusumu ve yedigim 200gram sam fistigindan sonra fircalamadigim
dislerimi!!!
Evet dostlar. Iste tam boyle bir ugly betty phase i gecirmekteyken sizin
de ziliniz calsa ve bir ERKEK (veya DISI) kapinizda belirse, kim bilir nasil
tepki verirdiniz... belki de yere yatip olu taklidi yapmak ise yarayabilir diye
dusundum. Panik hallerinde insan karsindakinin ne kadar horrible gorundugunu
sallamaz. Umut kapisi aralanmisti benim icin... ama yapmadim. Yapamadim. Sahneleri
birakali 10 sene olmustu cunku, kendime guvenemedim.
Ve aynaya bile bakamadan kapiyi actim..................
2 comments:
VE ??
Son derece konsept bir yazı olmuş: Önemli olan şey, kapının çaldığı ve senin dehşete düşmen ve sebebi. Anlık bir durum yani. Sonrası ve öncesi önemsiz. Pat diye bitirmen ve bu yazdıklarıma odaklanman kısa hikayeler kitabından bir hikaye kıvamını oluşturmuş.
Yani uzun lafın kısası, teknik olarak yazıyı pek beğendim :)
Laf olsun diye "ve? ee sonra?" diye soruyor ama aslında cevap beklemiyorum!
:DDD tesekkur ederim. ben de sevdim acikcasi, fena olmamis kerata ejhehe
Post a Comment