Wednesday, October 19, 2011

kutu kutu pense


Sokaga her ciktigimda farkediyorum ki, bu sehrin tek 100 metre kosucusu benim. Agir kanli tembel ispanyollarin aksine ben her gun bir yerlere depar atiyorum. 6 dakika yurume mesafesindeki okula her seferinde gec kalabilme kabiliyetimi yine kaldiramadigim kicima ve sevgili Istanbul’a borcluyum.

Saygilar efenim.

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Netherlands'de gozume carpanlar