bugun ispanyollar icin ne yaptin?

saka maka, agustos sonundan beri kac ay gecmis buraya geleli, burda bi duzen kurmaya calisali, biseyler yapmaya ugrasali.. siz hesaplamadan ben soyliyim, 7 ay. yarim seneden azcik daha fazla bi zaman dilimi. peeh..

insan cidden zamanin ne kadar hizli gectigini sayiya vurdugunda anliyo, kavriyo. gonlum isterdi ki bunun bilincine hic varmayayim, kayip giden zaman gitmis olsun, hatta hic gitmesin, zaman donsun, dursun, buyumeyelim, yaslanmayalim, hic zaman kaybetmeyelim...

cik, olmuyo walla. hani ilerde zamani durdurabilen bi alet yaparlar mi, teknoloji ve bilim bu konuya da el atar care bulur mu, ayni yaslanmayi geciktirmeye calistiklari gibi, bilemem. hos el atsalar da becerebilirler mi, muamma o da:)

evet.
bugun ispanyollar icin ne yaptim.
bugun ispanyollar icin birseyler yapmayi biraktim.

baktim ki ispanyollar benim icin hicbirsey yapmamislar bugune kadar.

soru sormusum, cevap vermemisler.
yardim istemisim, etmemisler.
davet etmisim, katilmamislar.
ozel gunler kutlamisim, tebrik etmemisler.
gorusmek istemisim, azcik zaman bile ayirmamislar.
ogrenmek istemisim, ogretmemisler.
konusmak istemisim, sallamamislar.
sevmek istemisim, izin vermemisler.

anladim ki hicbir zaman hicbir sey yapmayacaklar.

insan dusunuyo her gun, her sabah kendiyle basbasa yurudugu ayni yolda, niye geldim ben buraya diye.

ilk geldigim zamanlarda boyle bir cosku, bir sevinc, bir umut, kocaman bi heyecan vardi icimde.

ama herseyden onemlisi bi AMACIM vardi.

1 yila yaklasik bir surede ispanyolcayi sular seller gibi ogrenmek, bol bol pratik ederek mukemmele yaklastirmak, ispanyol kulturune ve insanlarina mumkun oldugunca entegre olmak ve benzeri diyelim...

7 ay gecti aradan... geriye donup baktigim, bakinca o kafamda yarattigim tozpembe dunyadan geriye pek biseyin kalmamis oldugunu farkettigim, neredeyse kayipmis gibi gelen bir zaman dilimi bu.

"zaman kaybetmek" her dilde, her ulkeden insanin ölesiye korktugu bir fiil, bir ifade. hatta nerdeyse ölüm kadar korkutucu. birseylerin yolunda gitmedigi sezildigi anda sirf zaman kaybetmemek adina bircok sey yarida birakilmistir su ana kadar. iliski, is, okul, akliniza her ne gelirse. neden? cunku herseyden degerli olduguna inandigimiz o zamanin, kucuk bir dilimi bile olsa, cok daha farkli sekilde degerlendirilmesi gerektigini dusunuyoruz sanirsam. kafamizda hep suphe: acaba o seyi degilde baska bir seyi yapmis olsaydim bu zamani kaybetmemis mi olacaktim? daha mi yararli olcakti bana? daha mi iyi gelcekti?

nerden geldim ben buraya simdi?
hee evet.

simdi geriye donup baktigimda, o en basta planladigim, hayallerini kurdugum amaclarimdan hangileri gerceklesti? geriye su 3 ayda gerceklestirilecek hangileri kaldi?

iste bu zaman dilimini degerlendirdigimde kendimce, icim icimi yiyo. beynimi kemiriyo o kurtcuk:

"acaba zaman mi kaybediyorum?"
"acaba bosu bosuna mi geldim ben buraya?"
"ne yapiyorum ben?"
"ne yapacagim?"

falan filan.

herseyi gectim, en cok koyan da su:

DENEMEDIM DEGIL...