Yeni manitam
dedigim, aslinda senlerin eski manitasi. Kendilerinin farkina yeni
vardim.
Tum bos
zamanimi verdigim, surekli vakit gecirdigim(!), bakmaya doyamadigim, goreyim
diye bekledigim, surekli sayilari artan dizilerim.
Meger
bunlarmis benim manitam, hatta manitalarim.
Durup durup
neden sosyallesemiyorum derken, neden derslerime konsantre olamiyorum derken,
feysbukun da iyice yerini dolduran, izledigim takip ettigim bir ton dizim,
gercekten de sevgilim gibi olmuslar.
Ben izlerken arama kimseler
girmesin istiyorum, konusmasinlar benle, herkes rahat biraksin.
Arkadaslarimi
gormekten vazgeciyorum, parti mi var? Gitmiyorum.
Yayin gunleri
gelsin diye bekliyorum. Ders bitsin de eve gideyim acayip laptop umu diyorum. En guzeli de
birlikte kahvalti yapmak. Karsi karsiya hani, omletler kizarmis ekmekler
peynirler. Ya da gece yatarken, gozlerin kapanir
nerneyse uyuyakalirsin.. Resmen koyun koyuna...
Ama
bizimkisi gelecegi olmayan bir iliski...
2 comments:
Ben peşpeşe üç bölümden sonra aptala dönüyorum, bakışlarım boşlaşıyor, bön bir suratla ve muhtemelen açık bir ağızla seyrediyorumdur. Başım hafifçe sersem oluyor, gündüz uyuyup sersem olmuş gibi, ama naparsın, birsonraki bölüm merakı işte.
Sana olmuyor bişey herhalde!
heheh, olmaz mi, sasi bak sasir oluyorum :)
Post a Comment