Ben yabani bi insanim. Herkesle
hemen icli disli olamam. Olmam yani ne gerek var fazla samimiyete. Herkes yerini
bilsin, tanimadigim insana hayat hikayemi anlatip ozelimi pat diye masaya
yatiracak degilim ya. Psikolog da degilim, onun bunun derdi beni germesin bi zahmet.
Ben soguk bi insanim. Benle konusanla
konusurum. Bana bakmayani pek sallamam. Konsomatris miyim herkesle tanisayim,
hemen bidibidi konusayim, gonullerini hos edeyim.
Oyle dokungac degilim,
sokulgan hic degilim. Mincik mincik herkesi her zaman ellemem. Yanaklari mincirmam,
cimcik atmam. Her dakka sarilmam. Hatta zaten cok fazla sarilmam. Bakmayin Ispanya'da her gordugume sarilip optugume, alismis kudurmustan beter derler, kultur dedik, alistirdik kendimizi her allahin kulunu sapur supur opmeye. Hala "free hugs" ayagina sokaktan gecen herifin tekine sarilamam, fikir cok guzel hos ama ben yapamam. Sevmem, istemem.
Kelimelerle aram o kadar iyi
degildir. Duygusal takilamam, “seni seviyorum ah canim benim bebegim melegim”
gibi seyler duyarsaniz benden muhtemelen sarhosumdur. Ya da bir duygu patlamasi
yasiyorumdur, bir sebebi vardir. Yoksa durduk yerde boyle romantizme kapilmam. Kapilmamayi, duygusallasmamayi ogrettiler sagolsunlar.
Yururken kivirtmam, erkeklerle
cilvelesmem, fingirdemem. Gerdan kirip goz suzmem. Begendigim herifin pesinden hiiic
kosamam, “beni sec beni sec” diye yirtinmam. "Ay neden bakmiyo, ay kimle
konusuyo, aman da nereye gitti, yoksa gelmicek mi", gibi sacma sapan triplere
girip sinirimi kici kirik gotu kalkik erkek yosmalari ugruna bozamam.
Oyle ince topuklar, sivri
ayakkaplar, yirtmacli etekler, derin meme dekolteleri, deri kiyafetli sado mazo
stayla veya gotu basi acan minicik etekler, boya kupune dusme makyajlar da bana
gelmez. Gelirse de, Istanbul Elmadag veya Barcelona Raval sokaklarina atarim
kendimi ki bi getirisi olsun hic degilse.
“Eyvah dip boyam geldi” ya da “Aman
allahim kasim cikmis” diyip kendimi eve kapatamam. Kilim kilcaam uzadiysa,
artik agdam geldiyse de vaktim yoksa ugrasamamissam ugrasamamisim demektir. Gozume
kalem cekmemis, yarisi yenmis ojelerimi degistirememisim. Biyiklarim da biraz
terlemis bu sefer. Napayim yani, Öleyim mi? Kusura bakmayin bayanlar baylar,
bazen bazi durumlar su hayatta 7/24 kil almaktan cok daha oncelikli ve onemli
olabilir. Hayattaki tek gayemiz siz insanciklara daha guzel gozukmek de degil
ayrica. Hijyen kurallarini cok abarti ihlal etmedigimiz surece gecikmelerin
veya yoksaymalarin o kadar da onemi yok bence. Hatta pardon da, bazi erkeklerin
periyodik olarak bastan asagi iyice temizlenip kurklerinden arinmasi ozellikle
guney toplumlarinin cok daha hayrina olacak bir davranis olurdu. Belediye otobuslerinde,
hastanede, orda burda gunluk hayatin her ayrintisinda les gibi, pastirma gibi,
sogan gibi kokmak, eminim bizim biyiklarimizi almamizdan daha vahim bi durum.
Modadan anlamam. Modayi sevmem
de. “mango indirime girmis, zarada gomlekler 50 liraya dusmus, ay simdi karpuz
kollar moda, hadi carsi Pazar dolanip butun gunumuzu alisveris merkezinde
gecirelim” kizi hic degilimdir. Alirim 1 kot, 3 bluz, kendime yakisanindan,
mememi gotumu gobegimi kucuk gosterenlerden, giyerim 5 sene, ya da miyadi dolana
kadar. 2 haftada bir magazalara yeni ne gelmis arastirmam. İnternetten indirim
sitelerini de sabahlara kadar takip etmem. Fuzuli harcamalara, ozellikle 5 para
etmez kiytirik kumas parcalarina 50 para verenlere akil sir erdiremem,
hazzetmem de. Her gun kiyafet, hatta 4 saatte bir elbise degistirenlere
gulerim.
Para biriktiririm. “İsten degil disten artar”
der dedem. Oyle her gun barlarda 5er bira icmem. Hatta hic icmem mumkunse. %500
vergili alkole verilecek paraya acirim. Disimden arttirdigimla giderim gezerim.
Konser olur, tiyatro olur, fesival olur, hicbiri olmaz ben ucak bileti bulur, o
parayi baska dunyalar gorerek, tanimadigim sokaklarda yuruyerek ve fotograf
cekerek yerim. Lukse kesinlikle ihtiyacim yoktur. Gezsem bile, “ay 3 yildizli
otele gideyim, gotum basim kus tuyu yastik yorgana degmeli” gibi fantezim de
yoktur. Dolayisiyla ucuz yasar, ucuz gezerim, onun bunun evinde kalirim. Nerede
olursa uyurum, ne is olursa yaparim. Otobuse taksiye de binmem. Yururum, bu
bacaklar niye?
Degmeyecek esyalara, mallara,
fahis paralar odiceeme, hic odemem. 3 kurusluk zevk icin 300 kurus vermem. Daha
ucuzunu rahatca bulabileceksem sirf mecbur hissettigim icin birseye cuval dolu
para da vermem. Aptal miyim ben, goz gore gore niye kaziklanayim. Tuvalete girip
zengin de cikmiyorum maalesef. Sirf kaziklanmayi kendime yediremedigim icin bana
cimri diyenlerin alnini karislar, gunumuz tuketim cilginligina alet olanlarin
ensesine de bi saplak atarim.
Bir bildigim varsa soylerim. İnaniyorsam cekinmem
savunur, hatta savasirim. Fikrimi de catir catir soylerim. Yalan yanlis
konusanlara, bilmeden ahkam kesenlere tahammul edemem. Haksizliga gelemem,
hakkimi da sonuna kadar aramaya calisirim mumkun olabildigince. Hem tuketirken,
hem uretirken, neyse o kardesim.
Lafi dondurup dolandirip
lagaluga yapmam. Demagoji bilmem. Politik olamam, insan kandiramam. Brainwash,
gerekli gorursem yapmaya calistigimi yenilerde farkettim ama sonucta oyle ya da
boyle, ne olursa olsun, dogru oldugunu dusundugum seyleri soyler, yanlis
yaptigina ve yapacagina inandigim kisileri kendimce korur kollarim.
"Mohm mohm, ben komunistim, ben anarsistim, ben cok esitlikciyim, ve de entelim, yasasin devrim" diye gecinip karsindakini insan yerine koymayan, duygularini hislerini gelmisini gecmisini hice sayan ikiyuzlulerden nefret ederim. Nerde senin insancilligin, karsindakini sadece bir et parcasi olarak gorererek mi devrim yapacan. Insani sevmeden saymadan, kisiligine hic saygi duymadan kendini entel dantel, cok hippi sanip, bik bik bos bos konusup dunyayi kurtaricaani mi saniyosun allaan denyosu? Bolunerek cogalmaktasiniz ne yazik ki...
Hayata karsi guclu bir durusu, bir cizgisi, kendine guveni hic olmayan veya kendi hayatina sahip cikamayan insanlari hayatimda istemem. Bana en az benim olmaya calistigim kadar guclu insanlar lazim. Bi oyle bi boyle yanardoner, bi dedigi bi dedigini tutmayan, kisaca tutarsiz, kaypak ve ne istedigini bilmeyen insanlarla vakit kaybedemem.
Ben boyleyim, kimin isine gelirse...
2 comments:
Allaaaah, yürü be Hümaaaa! :)
Aferin kızım! Dedem senin ve (senden biraz daha farklı olsam da) benim gibi insanlar için koca bulamicak bu diyor. Onu da söyliyim!
hehehe neyse ki "koca bulma" gibi bi derdimiz yok (galiba). ayrica bizim dengimiz, bize hitap eden erkek cinsini de mlsef "soyu tukenmis" kategorisine sokuyorum. hatta belki de hic "varolmamis" kategorisindedir... himhim...
Post a Comment